Hürriyet gazetesi yazarlarından Yonca Tokbaş'ın yazılarını fırsat buldukça takip ediyorum. Bugün yazdığı yazı "Tuvalette süt sağdınız mı hiç?" beni 1 yıl öncesine götürdü. Bu soruya burdan "Evet" demek istiyorum. Küçücük bir tuvalette, manuel bir pompa ve dolmayı bekleyen biberonla uzun süre süt sağıyordum ve bu altın değerindeki sütü şirketin buzdolabında saklıyordum. Bu durum o kadar zorki çok uzun süre devam ettiremedim. Duru zaten ek gıdaya geçmişti ve yemesinde bir problem yoktu. Bundan da güç alarak 8. aydan sonra evde olduğum zamanlarda -akşamdan sabaha- emzirebildim. Yonca Tokbaş'ın başına gelenler benimde başıma gelse kesin bende ağlardım. Yaşamayanların zorluğunu bilemeyeceği bir durum. Emzirmek benim için başlarda çok çok zor sonralarda (9. aydan sonra) oldukça kolay bir eylem oldu. Hala daha devam ediyor. Kimi insanların süt problemi olmaz bende hep bir sütüm yok, sütüm yettimi acaba muhabbeti vardı. Aslında yeten süt bana yetmiyormuş gibi aksedildi. Neyseki kimseyi dinlemeyip devam ettimde 18,5 aydır emzirir oldum. Hiç kimse hiçbir zorluk karşısında emzirmekten yılmasın bence süt hep var ve emzirdikçe artacak.
1-7 Ekim Emzirme Haftası kapsamında bir dolu etkinlik düzenleniyor. Detaylarına buradan ulaşabilirsiniz. Aynı zamanda ayın 17'sine kadar sürecek üç doğum fotoğrafçısı Aslı Tür, Ayça Oğuş ve Özlem Turan’ın “Her Damlası Altın Anne Sütü” konulu sergi Nişantaşı City’de sergilenecek.
Aynı yazıda bahsedilen diğer bir konu çalışan annelerin yöneticilerinden izin almak istediklerinde üzerlerinde oluşan baskı aynı ölçüde bende de oluşuyor. Bir tarafta çocuğun diğer tarafta yetişmeyi bekleyen acil işler bu gibi durumlarda tabiki çocuğumu tercih ediyorum ne düşünürlerse düşünsünler Duru'dan önemli olmadıklarını, ciddi bir durum olmadığı zaman izin almayacağımı bilmeleri gerektiğini tekrarlıyorum kendi kendime. Eğer çocuğu olan bir yönetici ile çalışıyorsanız bir nebze daha rahatlacı olabiliyor.
